Det nye året kom brått på denne gongen. Det var som om decenniet nærast tjuvstarta. Kalkuna var framleis i magen, kongetalen i øyra, blåmånen i auga og champagnen i hovudet, då rakettane small. Eg fekk det travelt med å koma meg ut i nyårsnatta. Alle gratis klemmane, alle gode ønskja, alle kjekke folka. Slikt skal eg ha med meg. At eg ikkje fann skoa og trakka rundt på sokkeleisten, gjorde ikkje opplevinga ringare.
Så var det runden med nyttårsforsetta. Mange vil mykje. Andre vil meir.
Noko vil ein ha meir av, anna mindre. Noko vil ein gjera oftare, anna vil ein kutta ned på. Noko vil ein starta med, anna vil ein slutta med.
Sjølv vil eg berre få kontroll over prostataen, "ikkje meir en berre det", for å sitera Vamp. Eg trur nok Helse Fonna tek tak i den saken. Innan så skjer får eg gjera som andre eldre menn: Skunda meg - titt og ofte.
Eg klagar ikkje. Ikkje idag. Stresslessen er mjuk, vedomnen knitrar, kona er venlegsinna og snart kjem statsministeren på skjermen. Eg vonar han kjem med gode nyttårsforsett for nasjonen og muntrar oss opp litt.
"Det er typisk norsk å være god", pleide Gro seia.
Kjenner meg litt usikker på kva det blir i år. "Det er typisk norsk å være frisk", kanskje. Om ikkje må du betala det sjølv - sjukefråværet.
"Hvor er alle helter hen?", spurte kongen igår kveld og oppfordra til frivillig innsats. Det trur eg Jens likte.
Eg stoppar nå. Skal få med meg nyttårstalen.
Lukke til for alle i det nye året
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar