"Ovnen må ikke tildekkes". Det er barnelærdom for mange og for meg. Nå slit eg med å etterleva forbodet. Det meste som finns av varmekjelder i huset, er eg svært intim med for tida. Vedomnen i stova, varmepumpa i gangen, panelomnen på soverommet, varmeteppet i senga og andre heite objekt, smyg eg meg så tett inntil som mogleg utan å skapa eld.
Når eg skal ut, smører eg meg med kuldekrem i andletet og antiskli under beina. Eg nyttar lipsyl på leppene og vurderer innkjøp av varmevottar med innlagd varmekabel (Kan handlast her, ser eg).
Idag fraus vatnet i røyrane mine. Dei eg har på vaskerommet. Ved hjelp av varmepistol og nokre dråpar svette, fekk eg tint dei. Nå kan eg vaska superundertøyet og ullbolane mine igjen. Her i huset har me aldri hatt frosne røyr før. (Berre litt trangt avlaup, men det er ei anna soge)
Frostroser på vindauga. Det har me ikkje lenger. Dei er utrydda hos oss. Me hadde mykje av slikt tidlegare i ekteskapet - eg tenkjer midten av 1960 talet. Vinteren 62/63 var knallhard. Hadde eg ikkje vore nygift då, hadde eg vel frose ihjel. I Ølen. Der var det ofse kaldt. Det var der eg lærde meg baten som låg i å vera intim med heite objekt.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar