Kviledagen

Vifta i stovetaket går med full speed. Eg sit under ved pc-en med bakoversveis. Prøver og med bakoversvai i ryggen, slik at ikkje svetten frå panna landar i tastaturet. Det er varmt. Sjølvsagt kan eg starta aircindition, men vifta er snillare mot øyro.

Eg sov lenge idag. Synes etterkvart at hovudet har tilpassa seg 99 grader og 58.186 min aust for Greenwich. Årsaka til ei noko sein oppvakning, skuldast vel heller at eg blei så godt traktert på grillparty i går kveld. Saftig entrecote frå Thai-French kveg gav meg proteintilskot nok til å klara meg langt ut på dagen. I tillegg kunne eg frotsa i ein flora av grønsaker som nok matchar utvalet i Haugavegen høgsommars. Vinen var Sør-Afrikansk. Ingen ulempe det.

Det er sundag idag, trur eg. Ikkje så lett å avgjerda ved å sjå ut vindauga. Buddha folket driv ikkje med kviling på kviledagen og turistane kler seg heller ikkje opp med kvitskjorte. Dei subbar rundt i sine crogs clogs heile veka. Avkledde, men ikkje uanstendige. Dei innfødde gjer motsett. Kler varmen ute og viser verken hud eller hår. Slik er det her i Manora Village. Andre stader i Thailand har eg høyrd at også dei innfødde (særleg kvinnene) er meir lettkledde, og viser fram det dei har av hud og hår. Og det dei har, det har dei i Thailand. Sjølv kler eg meg såpass at magen ikkje vert alt for dominerande. Ingen enkel sak det.

Eit nydeleg austdrag i lufta, som er 27 grader, lokkar meg ut av pc-stolen. Det gjer kona og. Me må avgarde, seier ho. Ho har smurd seg inn, og er klar for dei kortbølgja elektromagnetiske bølgjene. Sjølv ønskjer eg lange og late bølgjer i dag. Dei reknar eg med å finna i Thailandbukta.