Sms tyranniet

Short Message Service kalla dei det i 1992. Då vart den første meldinga av denne sorten send. Me kallar det sms. I 19 år altså har denne teknologien herja i privatlivet. Mang ein kosleg vennemiddag er blitt øydelagd av desse pipa, som får folk til å spretta opp, avbryta all kommunikasjon med nærmiljø, og fordjupa seg i denne teknologien som ein meistrar i varierande grad. Kvinnfolka er verst. Verst på den måten at iveren er større enn evna. Dei meistrar saktens den kommunikative kunsten, men teknologien er meir på prøve- og feilestadiet. Learning by trying to find the right key, så og seia. 
I kveld fekk eg ein sms. Frå ei kvinne. Eg sat og åt rakaure med Løitens og Hansa til. Då peip det. Eg spratt sjølvsagt opp. Ein skal gjera det, har eg skjøna.
Har du måka hyttetaket, stod det. Nei, bør eg det, skreiv eg. Har du ikkje sett vermeldinga, skreiv ho. Nei, eg sit og et rakaure med Løitens og Hansa til, skreiv eg. Då skulle eg vore hos deg, skreiv ho. Tja, jo. Men eg gir blaffen i hyttetaket.  Iallfall i kveld, skreiv eg. Jo, jo det er di hytte, var siste meldinga eg fekk.
Søren og. Kvelden øydelagt av ei hersens sms. No må eg sjekke her og sjekke der. Kanskje snøfallet brekk ned taket dei neste vekene. Bør eg til fjells før turen til Puerto Rico?
Eg kjenner det på meg. Det vert mykje grubling og lite soving komande natt. Store mengder snø skal ned frå taket, og det i berre pyjamasen.