Ein flott julekveld

Det er ennå jul, og alt for tidleg å seia vel overstått. Ein veit jo ennå ikkje for sikkert kva som kan skje.

Så langt har det meste gått etter planen, slik det skal gjera i jula. Nissen kom, ungane blei gladredde og magen vart luftig.  Gåvene var mjuke og harde, mange og spennande. Særleg høgt verdsette eg alle dei sjølvlaga tinga som kom til morfar/farfar frå barnebarna. Det var alt frå smelta stearin i ein klump til julenissar av  trolldeig, bomull og sjølvstrikk. Aldri har eg vel nokon gong hatt så mange pakkar å opna.

Ein tydleg og signifikant observasjon i år var at dei små gjevarane utstrålte vel så mykje glede når andre opna pakkane sine frå dei, som når dei opna eigne pakkar. ”Å eg glede meg til å sjå når du opnar den”, høyrde eg sagt. Då tenkte eg på Arnulf Øverland si Hustavle, redigerte ho litt i hovudet, til eg fekk denne versjonen:

Det er en lykke i livet

som ikke vendes til lede:

Det at du gleder en annen

det er den fineste glede.

Arnulf Øverland som var ateist, kommunist og riksmålsmann. Eg fraus litt på ryggen. Tenk å minnast han ein julekveld i Kvinnherad. Difor lot eg straks tankane gli over til folkehøgskulerektor Mikael Aksnes sitt kjende sitat:

Den største gleda ein kan ha, det er å gjera andre glad.

Eg var på trygg grunn igjen. Det var dette me så ofte skreiv i minnebøkene til kvarandre i oppveksten min. Så her følte eg meg på eit godt og rett spor.  Merkeleg nok slo og denne regla frå dei bøkene ned i hugen:

”Når du vert gammal og ingen vil ha deg, så sett deg på taket og la kråka få ta deg”.

Men eg lot straks dei tankane fara, og muntra meg opp med det me bruka skriva i jentene sine minnebøker

”Elsk din mann og stopp hans hoser, så skal du vandre på røde roser”.

Etter all denne poesien vart julekvelden gledeleg, fredeleg og livsbejaande. 

Ha ei fortsatt god jul!!