Vitjingar sidan 25.06.2010

Søk i denne bloggen

tirsdag 28. september 2010

Ei grei nok heimreise

Me bussa frå Nerja og heilt til flyplassen i Malaga, Pablo Ruiz Picasso som han heiter. Det er ein busstur på bortimot to timar når ein reknar med bussbyte i Malaga. Prisen er rundt 6 Euro for meg og noko liknande for kona. For den prisen venta eg ikkje allverden, men bussen var komfortabel og luftkjølt. Sikkerhetsselen sat høvleg rundt magen og beina hadde eit så fritt spelerom at berre stresslessen heime i stova overgår slikt. Om eg skal peika på forbetringpotensiale hos busselskapet, må det vera på personalsida. Her har dei mykje å gå på. Rett nok finns det trivlege spanjolar bak fleire spanske bussratt, men han som køyrde oss i går, virka farlegare enn eit ukastrert hannkveg på "Plaza de toros".
Flyplassen i Malaga har nettopp fått påbygd ein tredje terminal som er lys og trivleg. T1 og T2 er mørkare og sjølvsagt meir slitne. Me fant "gaten" vår i T3, og hadde difor eit greit opphald før boarding. Sjølve boardingen derimot var ei Ryanair-boarding på sitt verste. Alle vaktar på kvarandre for ikkje å gløyma seg når første person stiller seg i køen. Og vips, så er køen der. Eg slår meg fram med armar og bein. Her gjeld det å få seg ein brukbar seteplass, helst saman med skikkelege folk. Eg hamna like ved Elin Tvedt, værdama. Det vart ein sabla bra tur.
På Haugesund Lufthavn har me vore før. Her veit me nøyaktig hylleplassen til dei beste taxfrie varene. Eg og kona fordeler oppgåvene mellom oss, og vips så er me ved kassen med fulle korger , boardingpass og mastercard. Så før dei fleste, stormar vi vidare til koffertbandet.  Nappar bagasjen, retter ryggen og skrir vyrdsamt gjennom grøn sone.
Kva er eigentleg den sikraste måten for å unngå tollkontrollen, har eg grunda på. Er det å

  1. Sjå tollaren rakt i augene og gå forbi
  2. Sjå bort og sjå tankefull ut
  3. Gå saman med ein annan og konversera ivrig 
  4. Sjå søt og uskuldig ut og visa ivrig fram posane sine
  5. Hasta forbi som for å rekka toget
  6. Stoppa opp og drøsa litt med tollaren
  7. ????
Eg veit ikkje. Slike kontrollar er jo eit heft anten ein er ei tikkande smuglarbombe eller ikkje.
Hukka i smugling blir eg likevel aldri. Eg trur det har å gjera med at eg held meg til kvoten. Alltid. Så dei gongene eg vert stoppa, har eg aldri buksene nede. Det var eg særlig glad for i går kveld. Det var kulse på Helganes.

1 kommentar:

  1. Det er i grunnen litt merkelig med den følelsen ein får når ein skal gjennom toll-kontrollen. Alle de seks punktene du har satt opp trur eg betegner ein slags "normal skyldfølelse" vi får, til tross for at vi kanskje har holdt oss godt under kvote-lovligheten.

    SvarSlett