Innelåst

For ca 3 år sidan var eg i Puerto Rico. Det var vinter og ikkje overvettes varmt der heller. Første kvelden satte eg meg på balkongen og lukka igjen døra til leiligheten. Den gjekk i lås. Eg og kona var ute og nøkkelen var inne. Det var i 4.de etasje. Alle andre balkongar var tomme unntatt ein. Der sat det ein svenske.  Tjenare, sa eg. Han lot som om han ikkje høyrde. Eg måtte heva røysta og ropa. Eg er utelåst på balkongen, sa eg. Då har Ni et problem, sa svensken. Etter mykje om og men, henta han hjelp i restauranten ved sida av. Me kom oss inn igjen i varmen til slutt.
I natt var det omvendt. Eg blei innelåst i leiligheiten her i Capistrano. Eg hadde låst porten i den 3 meter høge muren rundt hagen og lagt nøkkelen på avtala stad i øvste venstre kommodeskuff. Utedøra var ikkje låst, så ved leggetid då eg skulle ta nøkkelen ut av skuffa for å låsa døra, rauk skuffehandtaket. Slike gamle kommodar er ofte så vridde og krøkete at skuffene gå svært tregt. Eg måtte legga meg med ulåst dør. Ikkje så nøye tenkte eg, sidan porten var låst. Men i søvne fabla eg heile natta om korleis eg skulle løysa problemet. Eg måtte jo klatra over muren for å koma til resepsjonen. I draumen var eg godt igang med å stabla stolar opp på innsida av muren. Eg kom nesten opp kvar gong, men datt alltid ned igjen når eg nesten hadde lukkast. Og oppe på takterrassen ved sida av sat svensken og lo. Ni har et problem der, sa han.
Eg stod tidleg opp idag. Tok fram universalreiskapen min og demonterte kommoden.
Nå har eg nøkkelen i lomma. Takk og pris for at eg er ein "handy man".
Og svensken? Jammen sat han med si fru på takterrassen ovanfor meg. God morgon, sa han, som om ingenting hadde skjedd.