Visning

Me køyrde nordover i går, og opplevde ennå ein gong at klimasonene skiftar raskare enn kmteljaren på speedometeret roterer. Me reiste frå sommar i Puerto Rico til nokre få einsifra grader i Guayadequè mellom Aguimes og Ingemio. Denne kløfta er ein typisk representant for alle desse ravinene som strekk seg frå toppen av øya og ned til havet. På kartet ser dei ut som glitteret på juletreet heime, når det får henga på min måte frå toppen og ned utan å gå i spiralform. Me ville på visning hos grottefolket. I desse fjellene bur nemleg folket i grotter, og viser gjerne fram heimen sin til nyfikne turistar. Og dei var det jo mange av, viste det seg. Vår Ford Fiesta forsvann mest blandt alle utfluktbussane. Så det blei litt køgåing på denne visninga. Uvisst av kva grunn, kom eg til å tenkja på romanen "Visning" av Lars Saaboøye Christensen. Der gjorde dei meir enn berre å gå i kø på visningane. Der prøvde dei og ut sengene. Bestemor og barnebarnet opna heimen sin for oss, og hadde tydeligvis si hovudinntektskjelde på denne geskjeften. At kona mi på bilete poserte ved sida av grottas dobbelseng var eit slumpetreff, om ho då ikkje tenkte som Lars Saabye Christensen. Men no hamar ho nok i mange turistar sine feriealbum. Det vart jo eit framifrå motiv. Turen attende til Puerto Rico gjekk fort langs Gc 1. Kvikksølvet i gradestokken eskalerte frå 8 til 22 på turen. Eg er glad me held til på sørøya. Det er lite som slår solvarme, om ein ikkje går på visning etter Saabye Christensens rettleiing då

Published with Blogger-droid v1.6.6