Englar, finns dom?

Bilen er levert attende, og slekta er sendt heim. Me må søkja spenning på andre arenaer. Forresten artig det der med bilkøyring i utlandet. Alltid spennande å oppleva at dette trafikkspråket er så internasjonalt. Stort sett skjønar me kvarandre i trafikken anten eg sit bak rattet på Gran Kanaria eller i Thailand. Folk som eg ikkje har sjanse til å komunisera med oralt, oppfattar kva eg gjer og tenkjer å gjera, når eg sit bak rattet. Og om dei ikkje forstår meg brukar dei bilhornet eller langfingeren. Og eg skjønar dei då også, og helsar kjekt attende. Eg prøver å vera ein gledespreiar i trafikken. Ein trafikk engel. Idag skin sola klarare enn før. Nå når me har sett henne både frå framsida og frå baksida, har ho ikkje meir å skjula. Det er nett som med fruene på stranda. Dei har heller ikkje meir å skjula. Men det er ikkje alle av dei som skin så fint som sola. Me var i Maspalomas og dansa. Ole Ivars var der. "Jag trodde englarna fanns bara, bara i himmelen", song han. Ole Ivars har mista barnetrua, trur eg. Har har vel gått strandtur og trudd det var englar han såg på solsengene der. Ein heil herskare av ein landa engleflokk. Eg veit han tek feil. Dei som ligg på stranda er ingen englar. Dei har ingen venger, og synes ha liten sjanse til å reisa seg frå leiet sitt. Idag skal eg gå tur langs stranda. Eg trur neppe eg skremmer opp nokre englar idag heller. Men heldigvis viser dei meg ikkje fingeren. Om englar finns, så held dei visst ikkje til her på Gran Kanaria nå. Kanskje dei er som trekkfuglane. Dei frå Stavanger. Dei som flaug mot nord igår.

Published with Blogger-droid v1.6.7