ligga å kjenna at uroen i kroppen vil ha deg ut av køya, slik at
ikkje du misser ei einaste solstrime, er spennande. Eg svingar meg opp
og glyttar i gardinsprekken. Steikje for ein dag.
Om litt er kaffien klar. Eg tek den herlege drykken i hyttekruset
mitt, og skrir utanfor. Gjøken skrattar mot meg med sin kokokoko.
Haren får fart på ræva, og forsvinn i busk og kratt. Det luktar fjell
og vidde. Sjølv luktar eg nattesvette, solkrem og myggolje. Ikkje rart
at haren stakk.
Eg går over myra. Jammen er ho hard av frost. Og når eg seinare på
dagen skal grava ned eit par pelar, kjem eg 10 cm før eg møter tela.
Og eg som skulle 60 cm ned. Eg gir meg på det. Prosjektet blir
utsett., i staden blir det sol og pils på terrassen. Slett ikkje noko
dårleg alterativ
--
Sendt fra min mobile enhet
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar