Her er sol og glede

Juan, husverten vår her i Nerja Villas, tok på seg heile skulda. For han var vår ankomstdag, årets kaldaste dag. Ha bad mykje om unnskyldning. Han fraus. For meg var dette årets varmaste dag, så eg skjøna lite av det heile. 

Me letta frå Flesland ein time etter ruta. Men likevel landa me i Malaga 5 min før annonsert landingstid. Så det gjekk i rasande fart heile vegen nedover. Når eg i tillegg kunne surfa på Kjosen sin WiFi, og dela ei heilflaske raudvin med kona, var det mest som om turen gjekk alt for fort. 

I ankomsthallen stod taxisjåføren med namnet mitt på eit A4-ark. Så var det berre å overlate trillevogna til han og gjere det ein kunne for å følgje med denne raske ungdommen. Etter tre kvarter svinga mersen hans opp i Calle de Ronda, og Juan kom oss i møte ut frå resepsjonen. 

Leiligheten vår heitter Casa Denis. Den er eigd av ein engleskmann, så vidt eg forstår av den velholdte bokhylla. Her er til og med "The Snowman" av Jo Nesbø eit val. Alle panelomnane var sett på maks før vi kom. Det hadde Juan ordna i trygg forvissing om at det er eg  som skal betala straumrekninga. Med det var sjølvsagt fint av han å gjera det. Elles hadde det nok vore litt kjølig.

Når eg vakna dagen etter skein sola. Ho steig opp frå havet klokka 8. Og ho skein inn på altanen vår samanhengande i 11 timar. Ca klokka 19 gav ho seg. Ein slik solrik plass med 180 graders utsikt ove Middelhavet, har eg ikkje budd på før. Og på Balcon Europa inntok vi lunchen vår: Tortilla og cerveza ute på fortaurestauranten.

Så her er ikkje berre sol og glede. Her er også 17 grader i skuggen og 35 i sola. Så stakkars Juan, han har nok ikkje vore i Noreg vinterstid. Frys han her, har han ingenting i Noreg å gjera.