Godt igang

I dag er det varmt. Alt klokka 10 var temperaturen 18 grader i skyggen. Eg vakna av lyden frå manuelt arbeid ute ved bassenget. Eg som har reist frå gravemaskinar og arbeidsfolk heime, skal altså ikkje få ro her heller. Murarane som jubla i takt med betongblandemaskina, var i godlage. Arbeid er luksus i dette landet. Dei tre undommane med trillebore og langskafta spadar, prisa seg lukkelege for ikkje å vera blandt dei 25% arbeislause her. Iallfall ikkje idag. Dei vonar nok at arbeidet skal vara lenge ved bassengkanten min. Eg håpar det er ein kortvarig jobb for dei. Iallfall her. Så kan dei heller trekka lenger ned i gata. Der er det sikkert fleire muraroppdrag.
Me nærmar oss orden i huset nå. Kjøleskapet er oppfyllt og NRK er funne på tv-en. Den første unikken er alt i skittentøykorga og dei første tomme rioja-flaskene hopar seg opp i skapet under vasken. Nå må med leita oss fram til kor bosset skal tømast, meiner kona. Eg syns ikkje det hastar ennå. Når den plassen er funnen, vert det erfaringsmessig springing i einå.
Eg har ikkje WiFi i huset. Kvar føremiddag må eg til resepsjonen for å hente Haugesunds avis. Då har eg nettbrettet i lomma og lastar ned papiravisa som e-avis på WiFi-en der.  Så er det heimatt for å kosa seg med alle nyhende frå Haugalandet. Nesten som å gå til postkassen på Husnes for å henta avisa. Den største skildnaden er føre- og værtilhøva. På Husnes måtte eg vinterkle meg og ta snøskuffa med for å plukka opp godsakene i postkassen. Her kler eg meg i shorts og sandaler. Og eg svettar på vegen oppatt til Casa Denis. Men då ber eg jo også med meg e-avisa under armen.
Murerane trur eg ettast frå maurerane. Desse islamske arabarane som dominerte denne regionen i Spania for eindel hundreår sidan. Dei er flinke med muring. Nå har dei og starta med pikking på gamal betong ved bassengkanten. Slik eg ser det nett nå, vert det ingen dukkert for meg der idag. Eg får finna på noko anna. Eg skal visst starta med å lukta meg fram til kor bosset skal tømast...