Der aust møter vest

Utflukt i dag. Buss frå Qeensway til Westminster, og så båt som tok oss frå Westminster Pier til Greenwich Pier. Ein 13 km båttur nedover Themsen med Thames Clippers i godt ver, med nypussa briller og klart hovud.
Cutty Shark, seilskuta med alle gallionsfigurane, snubla me nærmast over når me gjekk i land. Stasleg skip som i siste halvdel av 1800-talet, seilte med te  mellom Kina og Storbritannia.
Men det var null meridianen me ville sjå. Denne streken som eg har sett på kartet så mange ganger. Den som går frå nordpol til sørpol, og som ligg 5 grader og 44 minuttar vest for Husnes. Meridianen var tidlegare utgangspunkt for inndeling av tidssoner. GMT sa vi, og stilte klokka vår 1 time seinare enn Greenwich Mean Time. Me måtte inn i Royal Observatory, for meridianen går gjennom denne bygningen som nå er museum. Å stå med ein fot på kvar side av denne meridianen, tyder at eg står med ein fot på vestlege og ein fot på austlege halvkule.
Greenwich park var ei oppleving fullt på høgde med Husnesparken, og mykje gjevt å sjå på vår 3 km vandring gjennom området med museum, universitet, marked og pubar. Og pinten på Trafalgar Tavern der Charles Dickens i si tid var stamgjest, gjorde at eg ikkje lenger brydde meg om kva halvkule eg var på.
Turen attende til London sentrum gjekk med  Docklands Light Train, eit tog som går på ein opphøga skinnegang, og som difor gav flott utsikt over landskapet i Docklands.