Gudskjelov kvelden

Ein laurdagskveld er ikkje som andre kveldar. Heilt sidan eg var liten gutunge, har eg skjøna det. Ei strevsam arbeidsveke var komen til ein ende. Då var det lov å pynta seg litt ekstra og vera blid. Å skeia ut med noko varmt om kvelden anten det nå var av det eine eller andre slaget, var ikkje uvanleg. Dette er av dei tradisjonane som ennå sit djupt i hugen min.

Laurdagskvelden – Gudskjelov kvelden som Jens Book-Jensen song om.

I dag er det laurdag. Eg går kvilelaust rundt i huset. Det er dette med laurdagsgodtet som ikkje er på plass. Klokka dreg seg mot 17, og det begynnar å hasta. Lite er det å finna i huset, men butikkane har jo ennå åpent. Eg slengjer meg i bilen og køyrer til Eurospar. Det skal bli laurdagsgodt til kvelds. Eg handlar, og oppdagar då eg kjem heim, at eg har fått med meg følgjande  ingredienser:

Filet av svin
Sjampinjong

purre 

fennikel

grønnsakbuljong (utblandet)

crème fraîche orginal, 35 %

malt muskat

Créme Brullée

I kjellaren finn eg me ei flaske spansk raud vin, Condado de Haza, Ribera Del Duero 2007. Mens tenna mine skranglar i vatn, set eg alt fram og er klar til å gi meg hen til kokkeleringa. Men først må raudvinen opnast. Den skal luftast, heiter det seg. Slik eg har oppfatta det ved å observera fleire matlagingsprogram på fjernsynet, tyder dette å slå raudvinen over i glas og småsmatta på han mens maten fresar på steikepanna. Det er difor biletet syner at glasa er på plass alt før steikinga tek til.

Så er det å gå i gang. Eg er ikkje vel forspent med kokkeklær, så eg må bruka det som fungerer. Hygiene er viktig, difor dekker eg både hår og gylf. Ein kan invende her at folk kan tru det står sjømat på menyen. Det er feil.

Så er bordet dekka. Eg ønskjer kona velkommen til bords, og ønskjer alle lesarar ein god laurdagskveld.