Holet i hagen

I 1987 grov eg ei oval grop i plenen med yttermål 4x8m, minerte ned til 1,5 m djupne og skaut gråsteinfjellet vekk. Så kjøpte eg utstyr frå Danmark som eg kledde botnen og veggene i holet med, fylte på med drøye trettitusen liter vatn og vips så hadde eg symjebasseng i hagen.
Gamle Lensmann Berge i Rosendal hadde knappast høyrd om slik uvettig bruk av pengar i Kvinnherad kommune før. Han visste ikkje si arme råd når han blei spurd om krav til tryggleik for slike hageinnretningar. "Du får høyra med direktøren på aluminiumsverket", sa han. "Såvidt eg veit driv han også og badar seg i hagen sin".
Så det blei til at eg måtte finna utav det sjølv, og konstruera mine eigne løysingar. Sjølv gjort er velgjort. Ingen har drukna der ennå, anten badinga har føregått i dagslys eller i seine nattetimar. Oppteljinga før og etter badinga  har aldri vist svinn.
I går avdekka eg bassenget igjen etter den 23. vinterdvalen. Dette er eit av høgdepunkta i året. Då stiller barnebarna opp og er nyfikne på kor mange meitemarkar, vevkjerringar og grader det er i vatnet denne gongen. "Kan me få bada litt", spør dei. Men etter eindel jobbing med håvar og slangar, ombestemmer dei seg på det. "Er det pluss eller minusgrader", undrar dei. Me måler 9 grader. Ni grader er jammen kaldt. Det må minst vera minusgrader, meiner dei.
Og kaldt er det. Utan at eg har statistikk på det, minnes eg ikkje å ha lese av så låg temperatur i bassenget den 12. mai før. Det blir gode tider for Kvinnherad Energi nå når eg skal heva vasstemperaturen frå 9 til 25 grader. Eg trur eg drøyer nokre dagar før eg trykker på varmepumpebryteren. Med framleis stabil nattefrost, blir dette for drøyt.