På bakkane er bjørkekratt og vier iferd med å bryta seg veg opp i lyset. Snøen ligg våt og klar som ei brur, for denne penetreringa. Eit framifrå teamarbeid frå ulike naturkrefter.
Eg kler meg med stillongs under buksa, og ull under trøya. Så ber det avgårde til vasspumpa med truger på beina og bøtter i vasselen. 20 liter rommar kvar av bøttene. Eg pumpar opp 18 i kvar, og skrevar meg svetterennande attende dei 50 meterane til hytta. Til mi store undring inneheld begge bøttene i overkant av 18 liter då eg er attende.
Når sola skin på vatn, skjer ein ny faseovergang. Vatnet blir til damp og skulle difor unnslippe bøtta. Likevel har altså vassmengda i bøtta auka. Dette vert ei vrien påskenøtt som sjølv Roald Øyen ville slite med.
Eg trur kona mi var innom løysinga, då ho stakk hovudet ut kjøkenglaset og sa : "Du må ta deg ein pause nå. Svetten renn jo av deg som frå ei skikkeleg vestlandsbyge".
Published with Blogger-droid v1.6.8
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar