Det blei ein sabba skitur idag. Tett opp mot 4,5 timar på Åsnesskia med raudt klister under sålen. Det er opp mot grensa for kva 68-erar bør utsetja seg for. Då meiner eg folk som er opp mot 68 år.
Å reisa seg frå fluktstolen på terrassen, og seia til seg sjølv og kona: Me kan'kje sitta her og sitta her, krev initiativ, mot og ein god porsjon dumskap. Ingenting er vel betre enn å lata seg på hytteterrassen. Bla i ei bok, slurpa litt kaffi , gumla kvikk lunch og nyta sola.
Slik blei det ikkje i går. Eg reiste meg frå stolen og tok kampen opp mot latskapen. Aldri meir trudde eg at Mangnhildshellene skulle vera mogleg for meg å nå lenger i dette livet. Eg trudde feil. Eg halsa avgårde med kona på slep. Med matpakke og vatn i ryggsekken, med solkrem som rann inn i augo, og med ein anorakk som kleba seg mot ryggen grunna dårleg luftsirkulasjon mellom rygg og ryggsekk. Nikkersen derimot kjendes nett som på 60-talet.
Det vart ein framifrå dag.
Published with Blogger-droid v1.6.8
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar