Avløysaren 1

Ei veke skal eg vera her. Dei kallar det avløysar, bøndene. Det er ei ordning som er komen i stand m.a. fordi det skal vera mogleg for bønder å få ferie og fritid. Det er dyra som treng stell og pass.
Eg starta med lamaflokken idag. Var ein snartur bortom dei frittgåande dyra, presenterte meg og prata litt drit med dei. Så var det å leia ut den stakkaren som flokken, særleg gamlefar, ikkje vil akseptera. Han står i tjor på dagtid, og i fjosen på nattestid. Difor må eg geleida han til og frå beitet. Han er grei. Kjenner meg sikkert att frå sommaren 2009, då han var såkalla alelama. Mora døydde og han måtte matast av folk. Så mens gardsfolket var i Dublin og leska seg med Guinnes, leska eg lamafolen med utblanda melkepulver. Han var ikkje overmåte begeistra for dette innsteppet mitt, og bestemte seg for å slutta med tåteflaska i løpet av den sommarveka.Nå skal eg leia han ut på beite kvar morgon, og innatt om kvelden. Vonar han syns det er greitt, og ikkje bestemmer seg for å slutta med grasetinga denne haustveka. Han trivdes iallfall i dag. Berre klikk her og få verifisert det

Det eg ikkje syns noko om, er at gamle lamafar, herskaren i flokken, står på beitehaugen og strekkjer lang hals mot den tjorde unglamaen. Han vil nok over gjerdet å pryla ungdomen slik at han skjønar kor landet ligg. Hoppar den karen over gjerdet, er eg fortapt. Eg kan verken kappspringa eller kappspytta med den kroppen.