Snøgrense: 800 meter

Idag fekk eg snø under piggdekka. Og ikkje berre der. Heilt opptil bunnpanna og eksosrøyret strauk snøen. Og oppi skoa mine. Kona reiste heim med Haukeliekspressen. Ho ville ikkje ha vinter nå. Eg blir verande i 900 meters høgde, iallfall til i morgon. Ventar på vareleveranse som aldri kjem.

Ingen andre nyt hyttelivet her i feltet nå. Ikkje ein gong månen er å sjå. Det er berre meg. Rett nok høyrde eg ein snekker på ei hytte. Men kva han sa, skjøna eg ikkje. Anten var han polakk eller så var han Vinjebu. Det er dei språka eg slit mest med her oppe.

Eg kan ikkje sjå om det er ring rundt månen i kveld. Men hadde det ikkje vore nymåne, er eg viss på at ringen hadde vist. Difor må eg støtta meg til yr.no for å sjekka vermeldinga for morgendagen. Men eg ser med eit halvt auge, berre ved å glytta ut hyttevindauga, at dei mm nedbør som yr har meldt for i dag er jysligt tjukke mm. Eller kanskje det er slik at 1mm regn ikkje er like tjukt som 1mm snø.

Eg går til køys nå. Det er tidleg for ein vaksen mann, men i 900 meters høgde vert ein snarare trøtt enn ved havnivå. For å innhalera like mykje oksygen per døger her, må ein anda hyppigare. Det krev energi. Og så er det viktig å innta meir veske her enn i låglandet. Det krev sin mann. Så difor gir eg meg nå, og drøymer om at snøgrensa berre ligg 100 m ned i bakken.