Det er 18. mai. Eg sit i buss på veg frå hotellet i New Jersey og inn til Manhatten. Dette er 3. dagen eg pendlar slik. I går kledd i den beste stasen som kofferten min romma, idag i ei meir høvleg bukse som alt er merka av ei veke som turist i dette landet.
Det blei seint i går. Slik skal det jo vera på ein 17. mai. Opplevingane stod i kø heile dagen. Eg så Upper Manhatten der rikingane og kjendisane bur. Særleg mange observerte eg utan for rettsbyningen i Harlem. Kjendisar på rekke og rad inn og ut frå sine tvistemål.
Eg vandra i Central Park. Eg avslørte kona idet ho hadde sett seg i fanget til H. C. Andersen. Der sat ho saman med den stygge andungen.
Eg var i FN og fekk vite at det norske håndflagget var å sjå på som eit mogleg våpen i sikkerhetskontrollen. Eg fotograferte alle generalsekretærane som hang i glas og ramme. Tryggve Lie knipsa eg to ganger. Eg såg rommet Norge har spandert, sikkerhetsrådet sitt, og eg var nær ved å gå på talarstolen i hovedforsamlinga sitt møterom. Eg meinte å ha noko viktig å seie, men nei. Slapp ikkje til på talarstolen.
Eg gjekk til Sjømannskjerka. Der var alle norske kvinner og menn denne dagen. Ei vakker studine klappa meg på kinnet. "Hei Gunnar", sa ho. Eg gav henne ein god klem, og ønskte henne lukke til med vidare veterinærstudier i California og i Norge. "Hadde ikkje du gitt meg berre 4 i matematikk, så kunne eg vore ferdigstudert sist jul, " sa ho.
"Gratulerer med dagen", sa eg.
Mamma Mia svingte seg på Broadway. Eg trampa takten og klappa dakapo. Utanfor, på Times Square, blenkte reklamelysa slik dei skal gjera der. Folk myldra. New York søv aldri, iallfall i følgje Frank Sinatra.
På veg heimatt til hotellet kolliderte bussen. Det vart for trangt i New York gatene for oss. I tillegg var vi rusa, så ein kunne ikkje forventa anna. Men politiet ordna opp. Det vart ei sein og hard natt.
Eg skriv blogg idag. I bussen på veg inn til byen. Skal til Frihetsgudinna og Ellis Island. Me snirklar. Trafikken her i byen er hakket verre enn på Husnes. Vonar eg rekk båten som skal føra meg til gudinna.
Det blei seint i går. Slik skal det jo vera på ein 17. mai. Opplevingane stod i kø heile dagen. Eg så Upper Manhatten der rikingane og kjendisane bur. Særleg mange observerte eg utan for rettsbyningen i Harlem. Kjendisar på rekke og rad inn og ut frå sine tvistemål.
Eg var i FN og fekk vite at det norske håndflagget var å sjå på som eit mogleg våpen i sikkerhetskontrollen. Eg fotograferte alle generalsekretærane som hang i glas og ramme. Tryggve Lie knipsa eg to ganger. Eg såg rommet Norge har spandert, sikkerhetsrådet sitt, og eg var nær ved å gå på talarstolen i hovedforsamlinga sitt møterom. Eg meinte å ha noko viktig å seie, men nei. Slapp ikkje til på talarstolen.
"Gratulerer med dagen", sa eg.
På veg heimatt til hotellet kolliderte bussen. Det vart for trangt i New York gatene for oss. I tillegg var vi rusa, så ein kunne ikkje forventa anna. Men politiet ordna opp. Det vart ei sein og hard natt.
Eg skriv blogg idag. I bussen på veg inn til byen. Skal til Frihetsgudinna og Ellis Island. Me snirklar. Trafikken her i byen er hakket verre enn på Husnes. Vonar eg rekk båten som skal føra meg til gudinna.
Ingen kommentarer:
Legg inn en kommentar