Nå lysnar det visst.

Eg har halde pusten ei veke nå. Ikkje heile tida, men med vekslande intervall og varierande frekvens. Eg plar gjera det når spenninga tek meg, og når tanken på at alt som kan gå gale, går gale. Eg har i så måte full tillit til Murphys lov . Eg ser at brødskiva mi som eg stundom mister på golvet, alltid landar med majonessida ned.
Men nå gjeld det ikkje brødskiver. Dei har Rema 1000 nok av. Eg skal ikkje svelta. I mi verd er det ikkje redsla for brødmangel, som tek pusten frå meg. Norske pensjonistar har nok til brød på bordet, og til salt i grauten. Sjølv om eg nok føretrekk sukker i grauten, men det er ei anna soge.
I dag har eg begynt å pusta normalt igjen. To kjeppar som kunne blitt sitjande fast i hjulet, spaniaturhjulet, er lagt dø. Grimsvötn vulkanen ser ut til å vera ferdig med ejakuleringa, og dei demonstrerande ungdomane i "alle" spanske byar ser ut til å ha gått slagne heim i denne omgangen.
Det er rart med dette spanske demokratiet. Diktatoren Franco døydde jo i 1975, og grunnlova kom i 1978. Einskap, autonomi og solidaritet var dei tre pillarane i den. Og maken til autonomi er vanskeleg å finna andre stader i vestlege demokrati. Eg tenkjer ikkje berre på Baskerland og Catalonia med sine sjølvstyre og sine eigne presidentar. Eg tenkjer og på dei små strukturane som finns f. eks. på Alicantekysten. Albir, Altea, La Nucia og Benidorm. Dette er kommunar som ein greitt vandrar mellom på nokre få timar. Men kvart sitt kommunestyre har dei, og kvar sine styresett. Mykje korrupsjon og mange nasjonalistar gøymer seg i politikarrekkene der. Og valget 23. mai, endra lite på det. I Alfas del Pi vann sosialistpartiet PSOE, mens alle nabokummunane er konservative. PP vann der, eit parti som husar mange gamle Franco tilhengarar, og der korrupsjonen er sagt å vera størst. 

Ungdommen protesterte massivt mot dei fleste etablerte partia og mot alle korruperte politikarar før valet. Alle parti er sagt å hysa politikarar med korrupsjonsanklager mot seg, men folk flest ser ut til å bry seg lite om det. Bortsett frå ungdommen som slit med resultata av ein politikk, som har avla enorme arbeisløysetal blandt dei. Arbeidsløysa er større  her enn i dei fleste Eu-landa.  Ikkje rart at dei gjer som folka på andre sida av Middelhavet: lagar revolusjon.
Eg hadde ikkje tenkt meg  til ein ny  "Spansk borgarkrig". Familieturen i juni/juli er meint å vera berre fryd og gaman. Me vil dit for å kosa oss på solsida. Skyggesida vil me skal vera usynleg dei vekene.
Eg er difor glad for at dei spanske ungdommane har utsett revolusjonen. Om dei held seg rolege mens eg er der med familien juni/juli, skal eg gi dei mi fulle støtte seinare. Kanskje eg skal få regjeringa vår til å styrta Spania sine korrupte politikarar, når dei er ferdige på hi sida av Middelhavet. Om dei har ledige bombefly og fleire bomber att då.